Maui, Hawaii

Aangekomen in Maui, stond onze auto alweer voor ons klaar. We moesten vanaf de airport ongeveer een kwartier rijden naar Wailuku, naar ons hostel. Het hostel was één van de mindere accommodaties tot nu toe. Het was een ontzettend klein kamertje met de douche en wc op 20 cm. afstand van onze hoofdkussens. Dat was erg fijn toen het toilet verstopt raakte en de boel overstroomde. Hallo Maui. De eigenaresse van het hostel was het enige leuke aan de verblijfplaats. Ze vertelde ons wat we allemaal konden doen op het eiland, de verborgen plaatsjes.

We reden meteen daarna naar één van die plaatsjes, het Ko’okipa strand. Daar komen elke dag tussen 16 en 17 uur schildpadden (Green Turtles) het strand op om te rusten na een lange dag op de oceaan. Toen we er aankwamen lagen er negen stuks. Af en toe ging er één weg of kwam er weer één bij. Een genot om naar te kijken. In het begin was het wel even schrikken. We liepen bijna tegen de schildpadden aan, omdat het net stenen leken. Naast de schildpadden, is het strand bekend om de uitstekende surfplaats.

De volgende ochtend reden we naar Hana. The infamous Road to Hana. Het is een kustroute, die ons erg tegenviel. Er zijn onderweg een paar watervallen te zien. Hana is een dorpje van een paar huizen en er is niks te doen. Het enige interessante onderweg was voor ons de lavatube en de ancient tempel. Na een lange filerit, kwamen we er na een paar uren aan. De lavatube ga je in voor tien dollar. De lavastroom die op twintig meter onder de grond stroomde. De tempel staat er niet meer, alleen het plateau waar hij op stond. De tempeloverblijfselen dateren uit omstreeks 1500. De road to Hana is ongeveer 100 km. zigzaggen. Er zijn wel veel stranden onderweg, maar als je Hana wil bereiken moet je doorrijden.

Om vier uur ging onze wekker. We reden naar de hoogste berg van Maui, Haleakala. Deze berg is zo hoog dat je boven de wolken staat. De zonsopgang is daar zweverig. Je staat kijkt over de golvende wolken. Erg mooi. Het park kost zeven dollar per auto en hiermee heb je ook meteen toegang tot the secret pools iets voorbij Hana. Die lagen toen wij er waren vol met modder door de hevige regen de dagen daarvoor. De berg is groot genoeg, dus al je er ooit van plan bent naartoe te rijden, gewoon gaan. Alleen niet veel later dan vier uur sochtends. Het weggetje er naartoe is nogal zigzaggen. Daarnaast moet je oppassen voor de koeien en paarden die op de berg vrij rondlopen. Nogal oppassen in het donker.

Nog een aanrader is de Iao Valley. Daar is helaas maar één wandeling. Er had veel meer uit gehaald kunnen worden. De valley is mooi. Er is gelukkig één die naar de needle voert, een rechtopstaande rots. Een mooi uitkijkpunt en niet te ver weg. De tours met gidsen gaan verder, maar via zandpaden en die zijn iets gevaarlijker. Verder reden wij naar Lahaina via de westkant. Daar gaat een mooie brede weg naartoe. De oostkust is gevaarlijk door de eenbaansweg en wilde locals, gevaren op de weg. Lahaina is een leuk en gezellig dorpje. Er zit een fantastisch restaurantje aan het water, Kimo’s. Vergeet daar de hulapie niet te halen. Erg lekker! In Lahaina staat trouwens ook een grote boom, de Banyan tree. Deze boom is zo groot als een voetbalveld. Het hele park bestaat daar dus ook uit slechts één boom.

We zijn snel terug met het volgende verhaal over Big Island, waar we daarna vijf dagen verbleven.

Groeten Henk en Kirsten