Retourtje Singapore

Dat was heerlijk thuiskomen in Melaka.. De stad in Maleisië is bezet geweest door de Portugezen, Nederlanders (112 jaar lang), de Britten, Japanners in de Tweede Wereldoorlog en opnieuw door de Nederlanders, waarna het uiteindelijk onafhankelijk werd. De Nederlandse invloeden zijn duidelijk zichtbaar. Er staat bijvoorbeeld een molen ter ere van de goede verstandshouding met Nederland en aan Dutch square staat een Gereformeerde kerk en Het Stadhuys. Daarnaast staan er veel gebouwen die door Nederlanders zijn gebouwd en is er een Nederlandse begraafplaats. Het is erg leuk en interessant om door het enorm gezellige stadje in het zuiden van het land te lopen. Het ligt op een uur van Kuala Lumpur en ongeveer op drie uren van de grens met Singapore, waar we daarna naartoe reisden. Oja, we vergeten bijna Jonkerstreet. Achter deze Nederlandse straatnaam gaat een straat vol met leuke winkeltjes schuil. We hebben veel straten gezien in Azië met souvenirwinkeltjes, maar we vonden nu een keer geen standaard prullaria. Nee, zo ongeveer alle souvenirs waren speciaal ontworpen en bijna allemaal leuk en origineel. Zo hebben we bijna alle boetiekjes afgestruind voor een leuke souvenir en zagen we een designwinkel met kleding (geen dure design), allemaal leuke kleding voor leuke prijzen. We hebben daar wat nieuwe kleren gekocht, omdat we er inmiddels wat zijn kwijtgeraakt en alles al veel gedragen en gewassen is. Deze kleding mochten we trouwens kopen van Kirsten haar ouders als cadeautje voor onze verjaardagen.

Fris en fruitig vertrokken wij naar Singapore. De stad en een land in één. Bijzonder. Het land staat ook bekend om de strenge regels zoals het niet op kauwgom mogen kauwen, het is zelfs verboden om het in te voeren. Er staan hoge boetes op. Net als het lopen door het rode ligt, het gooien van afval op straat en het oversteken van de straat buiten de zebrapaden. Wij werden aan de grens van Singapore (drie uren rijden verderop) hartelijk ontvangen met een hightech apparaat waar we zonder onze tassen in mochten gaan staan. Het apparaat blies lucht over ons heen aan alle kanten. Daarmee kijken ze of je wapens of andere verboden spullen mee het land in probeert te smokkelen. We mochten doorlopen, waarna we weer zo’n mooie welkom boodschap kregen: Warning! Death for drug traffickers under Singapore law, wat evenveel betekent als: Pas op! Drugstoeristen krijgen de doodstraf in Singapore. Dat is nog overal zo in het zuiden van Azië. We vinden het maar een antieke regel, helemaal voor zo’n westers land als Singapore. Goed, we mochten weer verder, al is het toch altijd even spannend, omdat iemand in een slaapzaal van een hostel zomaar iets in je tas kan stoppen. Het was trouwens de allereerste keer dat wij tijdens onze wereldreis bij de douane gecontroleerd zijn. Wij vinden het allebei zo vreemd dat we keer op keer zomaar door konden lopen zonder dat onze tas door de scanners hoefden. Zelfs in Rusland en China keken ze niet om naar onze tassen. Als we dus een kilo cocaïne mee hadden genomen uit Nederland, hadden we die tot in Maleisië mee kunnen nemen. Onze douanecontroles stelden tot daar niks voor. We hoefden zelf niet eens door een scanner te lopen. Het paspoort even afgeven en een formuliertje invullen was meestal genoeg. Het is anders als je met het vliegtuig reist natuurlijk. Goed, wij vonden het niet erg en het scheelde ons veel tijd.

Voordat wij op reis gingen, hadden wij verschillende verwachtingen van landen. Zo zegt iedereen dat China enorm streng is en dat de politie gezag heeft. Wij hebben verschillende malen gezien dat de werkelijkheid anders is. De inwoners van China hebben op verschillende plaatsen maling aan wat de politie zegt. Zo waren wij in Xinjie bij een bijeenkomst waar een belangrijke Chinese leider een toespraak hield. Het was erg druk en de mensen wilden de toespraak zien, net als de bijbehorende optredens. Het publiek probeerde keer op keer langs de politie te glippen. De politie die zonder wapenstok of iets dergelijks de wacht hield, werd werkelijk voor schut gezet, omdat het publiek langs de politiemannen probeerde te rennen. Op een gegeven moment renden ze allemaal tegelijk langs de politiemannen. De politiemannen keken elkaar aan en liepen vervolgens weg. Dit was best grappig om te zien, omdat het totaal niet bij ons beeld van China past. Zo zijn we meer dingen tegengekomen zoals een Singapore dat helemaal niet zo schoon is. Toen we er rondliepen, zagen we weinig politie. Er ligt best veel afval op straat. Het is er wel veel schoner dan op de meeste plaatsen in Azië, maar toch.. het is veel anders dan het beeld dat wij er van hadden. De mensen lopen gewoon door rood en ze steken over op punten waar het niet mag. Er staan hoge boetes op, maar iedereen doet het. Voor de rest is alles wel erg goed geregeld in Singapore, waar de voertaal Engels is. Alles staat goed aangegeven en het openbaar vervoer rijdt op tijd, anders dan in Thailand, waar we wel eens twee uren op een trein hebben moeten wachten.

Toen wij in Singapore aankwamen, was het al laat. We namen de taxi naar ons gereserveerde hostel. We hadden een reservering gemaakt, omdat het Hari Raya was, suikerfeest. Het was enorm druk in de stad. De hostels in Singapore zijn anders dan in de rest van Azië. Ze zijn duurder, maar ze hebben een hogere standaard. De goedkoopste was dertig Singapore dollar (ongeveer €18,-) voor twee personen per dag. Maar dan krijg je er wel een massagestoel bij die je onbeperkt kunt gebruiken.

We zijn de dag daarna naar het grootste vogelpark van Azië geweest. Wat was dat een enorm mooi park, het oversteeg al onze verwachtingen. Zo zagen we amper netten. De vogels kunnen dus weg vliegen als ze willen. Dat doen ze niet, omdat ze waarschijnlijk erg goed verzorgd worden. Dat maakte het extra leuk. We zagen er veel hornbills, flamingo’s, een lovebird, toekans, bijzondere vogels uit het Jurassic tijdperk, papegaaien en parkieten. Erg leuk allemaal. Na een dag rondlopen door het gigantische park, gingen we een kijkje nemen in het centrum. Het was grappig, want het bleek die dag precies de nationale feestdag te zijn. Op veel vlaggen en plakkaten stond ‘Happy 48th Birthday Singapore’. Er werden optredens gehouden en de avond werd besloten met een gigantische en mooie vuurwerkshow. Singapore werd 48 jaar geleden onafhankelijk van Groot-Brittannië. Toevallig waren wij midden in het centrum toen het centrum afgesloten werd. Er mocht niemand meer bij, omdat het te vol was. We konden echter gaan en staan waar we wilden. Zo vol leek het niet, maar het is natuurlijk veel veiliger dan een stampvol centrum. Na een tijdje liepen we terug naar ons hostel, waar we ons bed opzochten.

We hadden de stad nog lang niet bekeken, omdat er veel afgesloten was, dus nadat we de volgende dag nog een dierenpark bezochten, gingen we weer het centrum in. We bekeken die dag het rivierenpark, waar verschillende rivieren zijn nagebouwd en waar de onderwaterwezens te bewonderen zijn in bassins. Een paar van die rivieren waren bij ons bekend, zoals de Yangtze River die in China stroomt. We hebben er een cruise over gemaakt. Ook de Mekong River is nagebouwd, waar we in Laos over hebben gekanood. Wat leven daar een vreemde beesten in. Gelukkig zijn we sommigen daarvan niet tegengekomen. Andere rivieren en de bijbehorende bewoners (sommigen gaan we hopelijk nog uitgebreid bewonderen tijdens onze wereldreis) die we in het park zagen, waren de Nijl, de Mississippi en de Amazone. We zagen enorme krokodillen van wel zes of zeven meter lang en zeekoeien. Ook erg indrukwekkend. We hebben een halve dag in het park rondgelopen. We vonden het een beetje tegenvallen, dus hadden we het snel bekeken.

In de stad hebben we kunstgalerijen bekeken en genoten van de architectuur van de excentrieke gebouwen in het centrum. Zo staat er een mega hotel aan Marine Bay. Het bestaat uit drie torenhoge gebouwen die met elkaar verbonden worden door een soort van onderzeeër / zeppelin die op de bovenkant gebouwd is. Daar bovenop staan allemaal palmbomen en er is een groot zwembad op gevestigd. Naast het hotel staan metalen bomen, wat Supertree Grove genoemd wordt. De bomen van vijftig meter hoog worden ’s avonds verlicht en geven een aardig uitzicht van veraf. Het lijkt erop dat het bestuur van de stad de jungle er een beetje terug wil halen, maar dan in een futuristische vorm. Er bestaat nog één minuscuul stukje regenwoud in de stad / het land. Vroeger was heel Singapore oerwoud en er leefden onder andere tijgers. Wat dat betreft is het zonde wat er met het land gebeurd is.

Voor degene die in de toekomst naar Singapore reist, het is al duur, maar het kan nog duurder worden als je niet op alle +’jes let. Bij een + op de menukaart, wordt er nog belasting over de prijs heen berekend. Bij ++ worden er sneaky belasting en servicekosten in rekening gebracht. Verder hebben we ook gelachen in Singapore.. om verschillende bordjes bijvoorbeeld. We kwamen regelmatig een bordje tegen waarop een man met een geweer afgebeeld staat. Als je het terrein betreedt, wordt je schijnbaar over hoop geknald?! Het ‘If you see a suspicious person or package, alert the staff’ staat ook op alle hoeken bij de metro. Je krijgt soms een erg aangenaam gevoel als je door de stad loopt.

Na drie dagen, werd het ons te duur. We gaven er ongeveer vijf keer zoveel uit dan in de landen die we daarvoor bezocht hebben. We wilden naar Indonesië, maar het was goedkoper om de boot in Maleisië te nemen. We wilden namelijk naar Sumatra en vanuit Singapore is dat alleen mogelijk via Batam (Indonesië). Dat ligt op slechts twintig kilometer vanaf de stad. Met de boot zou je er driekwartier over doen, maar vervolgens zou je er vierentwintig uur bij moeten rekenen om op Sumatra te komen. We reisden dus weer terug naar Melaka, waar we nog iets leuks vonden: kroketten. Henk heeft er in het Dutch Harbour Café genoten van twee echt Nederlandse kroketten, heerlijk. Dat was lang geleden. Ze smaakten iets anders, maar dat maakte niet uit. We bleven één nachtje in Melaka, waarna we de boot naar Indonesië namen (twee uren).

We zijn nu al verliefd op Indonesië. Dit land is weer zo anders dan de rest van Azië. We hebben al zoveel bijzondere dingen gezien, dat we denken dat we onze ticket naar Australië iets te vroeg hebben geboekt. Onze vlucht vertrekt begin september naar Australië. We hebben dus nog twee weken in Indonesië. Dat is echt te weinig om alles goed te kunnen bekijken. Ons plan is dan ook om na Australië via Indonesië naar Nieuw Zeeland te reizen. Tot snel.

Groeten Henk en Kirsten