El niño in de Rockies

Het lijkt al een maand lente, zo mooi is het weer elke dag. Met een blauwe lucht en een vrij warme zon, lijkt het gedaan met de winter. De El Niño is hier duidelijk waarneembaar. De dagen zijn warmer dan normaal en daardoor is er bijna geen sneeuw meer te bekennen, alleen op de bergtoppen. Daarbij komt dat de dagen snel in lengte toenemen. In de zomer is het hier achttien uren licht per dag. Daar verheugen we ons op, want dan kunnen we extra veel bekijken.

Waar waren we gebleven? Halverwege januari kregen we een hoofdprijs in handen gedrukt op de Christmas Party van het bedrijf waar we werken. Onze huisgenoot, Nathan had de prijs gewonnen, maar hij wilde hem niet. Hij was bij ons in goede handen. Het gaat om twee overnachtingen in Waterton Lakes National Park, waar hij niet kan komen, vanwege een rijontzegging van een paar jaar. De overnachtingen hebben een behoorlijke waarde. Samen zijn ze vijfhonderd dollar waard. We gaan er waarschijnlijk in de zomer naartoe.

Over huisgenoten gesproken. Wij wonen hier nu bijna vijf maanden en onze eerste twee huisgenoten Nathan en Alexis wonen hier beide niet meer. Het Canadese meisje werd ingeruild voor de Australische Jake en Canadees Nathan voor Canadees Walker. Die laatste heeft hier een maand gewoond. Hij is net een week geleden vertrokken. Hij woont nu weer in zijn oude woonplaats, waar hij naar eigen zeggen meer kon sparen. Jake heeft inmiddels ook ontslag genomen, omdat hij in een dorp verderop, in Banff wil gaan wonen bij zijn vrienden. Hij is drie dagen geleden vertrokken. Er is nog niemand voor hen aangenomen, dus hebben wij nu en hopelijk voor een lange tijd de woning voor ons alleen.
Henk werkt nog steeds in de schoonmakerij. Hij is nu een professioneel schrobber. Kirsten had daar al een tijdje genoeg van. Ze is, sinds het ontslag van haar collega’s, van parttime receptioniste fulltime receptioniste geworden, wat heel goed bevalt, al moet ze nog steeds veel fouten van de vorige werknemers corrigeren. Henk dacht ook aan een overstap naar de receptie, maar hij heeft er nooit op gereageerd. Anders hebben we nooit dezelfde uren en kunnen we niks meer samen ondernemen.

In januari was er een mooie aanbieding, de zogenaamde Famil aanbieding. Famil regelt goedkope of gratis tours of trips voor werknemers van de hotels en resorts, zodat ze de gasten beter kunnen adviseren. Met Famil gingen wij in Australië gratis het Great Barriere Reef op. Nu mochten wij, ook al kan Henk de gasten niet echt adviseren dit keer, mee skiën voor vijfendertig dollar. Normaal is dat tweehonderd dollar. We kregen er ook nog gratis vervoer bij naar Lake Louise en een gratis lunch. Goed voor elkaar. Kirsten zal haar best wel doen met het adviseren.

Een volgend weekend maakten we een mooie wandeling aan de andere kant van Canmore. Aan de Benchland Trail, dat iets hoger ligt , vind je de hoodoo’s van Canmore. Vanaf deze korte en makkelijk te bereiken trail zie je heel Canmore en de mooie rotspartijen op de achtergrond. De hoodoo’s staan aan het einde van de trail. Dat zijn rotspilaren, die niet echt met de rest van het landschap matchen. Een vreemd natuurverschijnsel. We maakten ook een wandeling in Banff.. We gingen de Hot Springs bekijken, wat een absolute no go is. Wat een teleurstelling. In Australië was alleen een trappetje aangelegd en de rest puur natuur, in Banff is het een compleet aangelegd zwembad, iets warmer dan normaal, maar je merkt er niet veel van het natuurverschijnsel. Jammer en je hebt ook geen uitzicht, terwijl het boven op een berg mooi over Banff uit had kunnen kijken. Nee, er staan allemaal bomen voor. Jammer. Niet naartoe gaan dus. En ook niet naar de Bow waterval in de winter. Die is veel mooier als hij stroomt. Geheel bevroren is hij, hoe mooi het ook klinkt, niet mooi. Voor een bevroren waterval is de Johnston Canyon veel spectaculairder.

Wat natuurlijk ook bij een lang bezoek aan Canada hoort is een bezoek aan een ijshockey game. Dat deden we halverwege februari. We gingen naar de Calgary Flames tegen de Vancouver Canucks. Erg leuk om mee te maken. Er zijn veel shows omheen, zoals menselijk bowlen , een karaoke en een quiz, waarbij de camera op het publiek inzoomt. Erg grappig. De Canucks werden ingemaakt met 5 - 2.

Na de wedstrijd werden we verwacht bij onze baas thuis. Ze ging een week naar Cuba met haar man. Ze vroeg ons om een week op haar huis en twee katten te passen. Dat was erg aangenaam, want we hadden ineens een auto tot onze beschikking en de hottub mochten we gebruiken net als de Netflix, waar we nu verslaafd aan zijn. We zijn nu een tijdje thuis en we hebben van haar als beloning iets super leuks gekregen. We dachten dat het bij de volle koelkast bleef, maar ze namen allemaal souvenirs mee uit Cuba, zoals een sigaar, Havana Club, een reep chocola. Cubaanse chocola is niet echt fantastisch. Een mooie kaart met een bedankje zat ook in het tasje en als klap op de vuurpijl een giftcertificate van honderd dollar voor een restaurant. Ze waren erg blij.. en wij ook. Ze mogen vaker op vakantie gaan.

Wij zijn gisteren met een hele leuke tour geweest, wat we iedereen die ooit van plan is om hier in de winter naartoe te reizen kunnen aanraden. Een dogsledding tour door de bergen. Daar ligt nog wel genoeg sneeuw, gelukkig! De tour ging dwars tussen de bergen door, door de Great Divide bij Lake Louise. De slee werd voortgetrokken door acht honden, husky’s, al leken ze niet op husky’s. D e gids noemde de husky’s zoals wij ze kennen Hollywood husky’s. Voor de slee werden Alaska husky’s gespannen. Deze honden kunnen wel 160 kilometer achter elkaar rennen en na een kleine pauze dezelfde afstand nog eens afleggen. Zelf mochten we ook een stukje nep mennen. Dat werd natuurlijk door de echte menner gedaan, maar wij mochten bij hem achterop staan. Leuk, maar eng. Je staat op twee dunne houtjes en het gaat soms toch best wel hard. We sleedden door een mooi gebied en de anderhalf uur was zomaar om. We werden daarna weer opgehaald door onze tour, die in Lake Louise al aan het snowshoeën was. Wij ging na een lunch ook een uitzichtpunt bekijken met snowshoes aan. Dat was wel nodig met de gladheid. Daarna reden we weer terug naar de Banff.

Emigranten Jaap en Corrie Kodde uit Werkendam kwamen in Canmore op vakantie. Het is de eerste keer dat emigranten ons op komen zoeken in plaats van andersom. Ze wonen tegenwoordig in Taber. Ze hebben hun boerderij in de Biesbosch voortgezet op de plattelanden van Alberta. Het is hier een stuk anders boeren dan in Noord Brabant. De Chinook, de droge, warme en harde wind die hier af en toe langs komt razen zorgt ervoor dat Jaap en zijn zoon, Peter niet meer hoeven te ploegen wegens gronderosie. En dat zij in het irrigatiegebied van de Rocky Mountains wonen, maakt het beregenen vanuit de rivier die langs hun boerderij stroomt, makkelijk. Af en toe loopt er een verdwaalde eland door het erf. Jaap en Corrie genieten erg van Canada. Het verhaal ligt op de redactie van het Altena Nieuws. Wanneer het verhaal in de krant komt is nog niet duidelijk.

Tot de volgende keer.

Groeten Henk en Kirsten